عنوان کامل پایان نامه کارشناسی ارشد : مطالعه تطبیقی رسمی سازی اسناد الکترونیکی
تکه ای از متن پایان نامه :
امضاهای الکترونیکی دارای انواع گوناگونی هستند در ذیل امضاهای الکترونیکی که تاکنون مطرح و بکار برده میگردد را به اختصار اظهار میکنیم[1]:
برخی از امضاهای فوق مطمئن و برخی غیر مطمئن هستند. امضاهای الکترونیکی غیر مطمئن در صورتی اعتبار دارند که یا توسط صادرکننده تأیید گردند(انکار نشوند) و یا به وسیله قرائن و اماراتی انتساب آن به امضا کننده مسجل گردد.[2]
در امضای دیجیتالی فرستنده، یک پیامی را که امضاء کرده می باشد، با بهره گیری از الگوریتم نرم افزار خود که به عنوان تابعهش نامیده میگردد، یک اختصارای از پیام را تولید میکند. این اختصار که نتیجه تابعهش نام دارد برابر با انگشت نگاری پیام می باشد، زیرا نسبت به این پیام منحصر می باشد.[3]
تابعهش، تابعی برگشتپذیر که داده وارده را به صورت یک رمز بیهمتا در میآورد. و اگر به عنوان امضای دیجیتالی به کار رود، موجب شناسایی فرستنده و ایمنی محتوای پیام میگردد.[4]
امضای دیجیتالی یکی از شیوههای مطمئن می باشد که در«بند ط ماده 2 قانون تجارت الکترونیک جمهوری اسلامی ایران» به آن اشاره شده می باشد.«…. یک رویه ایمن ممکن می باشد با بهره گیری از الگوریتمها یا کدها، کلمات یا ارقام شناسایی، رمزنگاری، روشهای تصدیق با پاسخ برگشت و یا طرق ایمنی مشابه، انجام گردد.»
2-امضاء با بکارگیری ویژگیهای زیست سنجی(امضای بیومتریک)
این نوع امضاء با بهره گیری از یک سری ویژگیهای فیزیکی و زیستی و رفتاری بشر، همانند اثر انگشت[5]، اسکن قرینه چشم[6] و شناسایی صوت[7] اقدام میکند. این ویژگیها در آغاز به شکلی در کامپیوتر وارد و ذخیره میگردد که در صورت نیاز قابل دسترسی میباشد. این مشخصات ذاتی بایستی به نحوی تحدید گردد که کسی نتواند به آن دسترسی پیدا کند و یا آن را تغییر دهد؛ در غیر اینصورت که به اندازه کافی محدود نشود، دیگران میتوانند به راحتی به آن دسترسی داشته و تغییر دهند و یا سوء بهره گیری کنند. البته میزان اطمینان به آن به میزان پیشرفت تکنولوژی مربوطه برمیگردد.[8]
[1] – Ibid.p.13.
[2] -عبدالحسین شیروی، پیشین، ص 429.
[3] – مرتضی محمدی، پیشین، ص 161.
[4] – فرهنگ لغت Babylon.
[5]-Finger printing
[6]– Retinal scans
[7]– Voice recognition
[8] – ابراهیم خالد ممدوح، ابرام العقد الکترونیکی(اسکندریه: دارالفکر الجامی، 2006)، ص 201.